- przezwycięż|yć
- pf — przezwycięż|ać impf
Ⅰ vt to overcome [przeszkodę, trudność, strach, senność]
- przezwyciężyć w sobie lenistwo/zazdrość to overcome one’s laziness/jealousy- zrobić coś przezwyciężając nieśmiałość to do sth by overcoming one’s shynessⅡ przezwyciężyć się – przezwyciężać się (przemóc się) trzeba się przezwyciężyć i powiedzieć prawdę you must overcome your fear and tell the truth- chciał zapalić, ale się przezwyciężył he overcame his desire to smoke
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.